Wstrzykowa analiza przepływowa (FIA) ma zastosowanie w analizie klinicznej, laboratoriach przemysłowych, ochrony środowiska i rolniczych, do badania żywności i pasz a także kontroli jakości. Bada się min. stężenia jonów: PO₄^3-, NO₃^-, SO₄^2-, NH₄⁺, F^-, CN^-, metali ciężkich. Pomiar prowadzi się bez segmentowania strumienia cieczy powietrzem.

Podstawowe cechy FIA:
- odtwarzalność pracy układu w czasie
- wstrzykiwanie próbki
- kontrolowana dyspersja

Dyspersja to miara zmniejszenia stężenia w wyniku wstrzyknięcia porcji próbki do układu FIA. Można ją wyrazić wzorem D= C₀/C^max
D - współczynnik dyspersji mierzony w maksimum punktu piku
C₀ - stężenie czystego analitu
C^max- stężenie analitu po wstrzyknięciu w chwili przepływu w zasięgu detektora.
Współczynnik dyspersji jest wielkością użyteczną do porównywania różnych układów FIA oraz stanowi kryterium oceny i kontroli rozcieńczenia próbki.

Zalety FIA:
- prowadzenie pomiarów w stałych warunkach fizycznych
- duża odtwarzalność rejestrowanych sygnałów
- prosta konstrukcja układu pomiarowego
- otrzymanie wielu sygnałów w czasie analizy
- zminimalizowanie zużycia próbki i odczynników, dzięki niewielkim rozmiarom przewodów i modułów przepływowych
- praca w układzie zamkniętym – zmniejszenie ryzyka zanieczyszczenia roztworów i większe bezpieczeństwo pracy z odczynnikami o dużej toksyczności
- możliwość współpracy możliwość dowolnym przyrządem pomiarowym, dostosowanym do detekcji sygnału analitycznego możliwość warunkach przepływowych
- możliwość zautomatyzowania i skomputeryzowania analizatora FIA

Ograniczenia FIA:
- metoda nie służy do rozdziału składników próbki
- selektywność odczynnika (może reagować nie tylko z interesującym analityka składnikiem)
- dla próbki o nieznanym składzie nie ma pewności czy pik odpowiada danemu analitowi.




Tagi: przepływowa analiza wstrzykowa FIA