jednościenne nanorurki węglowe

Nanorurki jednościenne (JNRW) zbudowane są z pojedynczych, zwiniętych w tuby płaszczyzn grafenowych, których średnice wynoszą 0,4 - 2 nm. Nanorurki jednościenne osiągaj wysoki poziom doskonałości strukturalnej, przypominając fulereny, których połówki uważa się za zakończenia nanorurek. Zamknięcie płaszczyzny rurki grafenowej możliwe jest przez sferyczny układ 12 piercieni pentagonalnych.
Nanorurki jednościenne wystpują w kilku odmianach, których chiralność związana jest z wektorem, wzdłuż którego została zwinięta płaszczyzna grafenowa.
Dwie podstawowe struktury to:
- zygzak
- fotel

Struktury nanorurek jednościennych w decydujący sposób wpływają ich właciwości elektronowe. Nanorurki o strukturze typu „fotel” to przewodniki, natomiast typ „zygzak” odznacza się właściwościami półprzewodnikowymi.


wielościenne nanorurki węglowe

Nanorurki wielościenne (WNRW) to > 2 współosiowo zwinięte w rurkę płaszczyzny grafenowe, z których każda mżoe charakteryzować się innym typem struktury. Warstwy oddalone są od siebie o 0,34 nm, ich średnice wynoszą 2 - 100 nm. W porównaniu z nanorurkami jednościennymi, zawieraj dużo defektów ściennych. Problem brakujących atomów węgla w ścianch nanorurek jest rozwiązywany na drodze samonaprawiania, poprzez utworzenie tzw. blizn, czyli mostkowych połączeń między atomami węgla w sąsiednich warstwach grafenowych.
Uważa się, że wielościenne nanorurki węglowe mają właściwoci przewodzące. W zależności od warunków ich wytwarzania, można otrzymać produkty o zrónicowanej morfologii. Proponowane są struktury:
- rurkowa
- bambus
- śledź




Zródło: N. Łepczyk, Praca magisterska, WCh UW, 2007

Tagi: nanorurki węglowe nanorurki jednościenne nanorurki wielościenne