Każdego roku ok. 15 % światowych plonów ulega zniszczeniu na skutek działalności owadów. Stosowane obecnie insektycydy są bardzo skuteczne, jednak nie są selektywne, ponieważ powodują śmierć także pożytecznych owadów.
Nowym podejściem do tego problemu może być stosowanie substancji przeciwdziałających żerowaniu owadów. Uniemożliwiają one owadom pożywianie się, nie powodując ich śmierci. Pomysł taki został zaczerpnięty z samych roślin, które wykształciły wyszukane mechanizmy obrony chemicznej przed szkodnikami. Niektóre substancje znajdujące się w roślinach blokują zdolność lub ochote owada do jedzenia, który znajdując się przy roślinie - gninie z głodu.
Naturalne substancje antyżywieniowe charakteryzują się złożoną budową cząsteczek (budowa cykliczna, z licznymi podstawnikami). Np. poligodial (dialdehyd aktywny przeciwko gąsiennicom motyli afrykańskich) i ajugarin I (aktywny wobec szarańczy) są na tyle skomplikowane, że nie opłaca się ich produkować. Poszukuje się zatem związków o prostrzej budowie, które zachowywałyby właściwości antyżywieniowe. Przykładem zsyntezowanej substancji jest trójcykliczny acetal.




Zródło: J. McMurry, Chemia organiczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000

Tagi: Substancje przeciwdziałające żerowaniu owadów poligodial ajugarin I