Teorię tworzenia się i zaniku ozonu w atmosferze opublikował S. Chapman.
Schemat reakcji przedstawiony jest na rysunku. Absorpcja promieniowania słonecznego o dużej energii (< 240 nm) prowadzi do rozpadu 0₂ i wytworzenia silnie reaktywnego tlenu atomowego. W wyniku zderzenia tlenu atomowego i cząsteczkowego powstaje ozon. Nadmiar energii wydzielonej w tym procesie jest zwykłe pochłaniany przez występujący środowisku azot. Fotoliza (rozpad) ozonu zachodzi przy niższych energiach (< 900 nm). Tworzenie się i rozpad ozonu pozostają w równowadze i ostatecznie wynik reakcji równoważy się (tlen jest przekształcany w ozon i odwrotnie). Wzbudzona postać tlenu atomowego i ozon nazywane są czasami tlenem nadmiarowym. Ozon powstaje głównie nad równikiem, gdzie promieniowanie słoneczne jest bardzo intensywne. Znaczna część ozonu przemieszcza się wraz z masami powietrza w kierunku biegunów, a jego stężenie jest niejednakowe w różnych rejonach i ulega zmianie w ciągu roku.






Zródło: wykład "Toksycznne środki przemysłowe" WAT, 2007/2008

Tagi: teoria Chapmana ozon fotoliza