Związki Grignarda są nietrwałe w obecności donorów protonów (woda, alkohole, kwasy, aminy) – rozkładają się z wytworzeniem węglowodorów, dlatego podczas ich syntezy stosuje się rozpuszczalniki takie jak: eter lub THF.
CH₃ – CH₂ – CH₂MgI w środowisku wodnym rozłoży się, powstanie CH₃ – CH₂ – CH₃

synteza związków Grignarda
R-X + Mg → R-Mg-X, gdzie X = Cl (najmniej aktywne), Br, I

W przypadku syntezy związków Grignarda z halogenków arylowych i alkenylowych korzystniej jest stosować jako rozpuszczalnik THF.
Związki Grignarda mają charakter zasadowy, dlatego reagują z kwasami; ponadto to także nukleofile, zatem reagują z elektrofilami. Miejescem aktywnym jest atom węgla, związany z grupą MgX, posiadający cząstkowy ładunek ujemny.

Tagi: związki Grignarda halogenki magnezoorganiczne